Ο.Κ. είναι πάρα πολύ δακρύβρεχτο. Είναι εκβιαστικά δακρύβρεχτο. Από την αρχή ως το τέλος. Κατ' αρχήν, το θέμα είναι πάρα πάρα πολύ στενάχωρο.
Από την άλλη οι χαρακτήρες είναι ακραία συμπαθητικοί και άψογοι.
Θα μπορούσε να ήταν ένα αφόρητο, αδιάφορο μελό ρομαντικό μυθιστόρημα.
Είναι όμως τόσο σωστά γραμμένο, οι διάλογοι / χαρακτήρες / καταστάσεις τόσο ζωντανοί που κατορθώνουν τελικά να μη σου δώσουν την αίσθηση της υπερβολής ή του συναισθηματικού εκβιασμού (παρά το ότι και τα δυο είναι δίπλα σου συνέχεια)...
Και αυτό είναι πραγματικό επίτευγμα για μια ιστορία τόσο ακραία ρομαντική...